| نظرات (0)
نقشهاي كليشهاي، يكي از مشكلات بازيگران پيشكسوت است. مشكلي كه بايد كليد حل آن را در جيب كسي غير از كارگردان جستجو كرد!
يكي از مشكلاتبه گزارش افكارنيوز، عمده رسانه ملي، عدم پرداختن به ژانرهاي متنوع تلويزيوني است. تمركز زياد روي مجموعههاي ملودرام باعث شده كه بازيگران در نقشهاي تكراري به كار گرفته شوند و نتوانند از تمام ظرفيت هنري خود استفاده كنند!
اين موضوع براي بازيگراني كه ميانسالي خود را پشت سر گذاشتهاند خود را پررنگ تر نشان ميدهد.گويي قانون نانوشتهاي وجود دارد كه به غير موارد بسيار نادر، از اين هنرمندان تنها در نقشهاي كليشهاي مجموعههاي تلويزيوني استفاده شود استفاده شود. بازيگران پيشكسوت البته از اين وضعيت ابداً راضي نيستند. مانند صفا آقاجانزاده بازيگر با سابقه تئاتر و تلويزيون كه معتقد است موقعيت هاي جديد بازيگري تنها به سه چهار نفر خاص داده ميشود. وي كه بازيگران وارداتي هم دلخوشي ندارد راجع به اين موضوع گفت: «ما شاهد اين هستيم كه عده اي ناگهان سر و كله شان از اروپا يا آمريكا پيدا ميشود و در يك بازه زماني كوتاه، چندين سينمايي و سريال را بازي ميكنند ولي بقيه يا بيكارند يا اينكه همچنان در همان كليشهها به بازي گرفته ميشوند.»
از طرفي بازيگران پيشكسوت مرد هم از نقشهاي تكراري دلخوشي ندارند، رضا بنفشه خواه از بازيگراني است كه همواره از ورود به تجربه هاي جديد استقبال كرده است، وي حتي در مسابقه خنداننده شو نيز با اينكه شانسي براي رفتن به مراحل بالاتر نداشت شركت كرد. بنفشه خواه نيز مانند آقاجان زاده منتقد به كار نگرفتن بازيگران پيش كسوت است. اين بازيگر در اين مورد گفت: «هنرمندان پيشكسوت ايراني توانايي بالايي براي بازي در نقشهاي متفاوت دارند. ظرفيت نقش آفريني از خياط گرفته تا راننده تاكسي در آنها وجود دارد.»
بنفشه خواه البته خود بازيگران را نيز به خاطر اينكه بازي در نقشهاي كليشهاي كم تقصير نميداند و ميگويد: «بازيگر اگر اين احساس را دارد كه در يك كليشه در حال هضم شدن است، اصلاً نبايد پيشنهاد بازي در آن را قبول كند. من وقتي نقش يك كارمند يا نقش يك پزشك را بازي كردم، ديگر آنها را قبول نميكنم و منتظر يك چالش جديد براي محك زدن تواناييهايم ميمانم.»
اين اظهارات نشان ميدهد بازيگران پيشكسوت زيادي وجود دارند كه آمادگي كار در نقشهاي چالشي را دارند. پيش زمينه اين موضوع وجود ژانرهايي متنوعتر از ملودارم است كه بتواند بستر نقشهاي متنوع باشد. در حقيقت مجموعههاي تلويزيوني آنقدر درگير داستانهاي اجتماعي كليشهاي هستند كه براي بازيگران جوانتر هم بازي در نقشي متفاوت تبديل به يك رويا شده است!
بازي پيشكسوتان در نقشهاي متفاوت البته در رسانه ملي به صورت خيلي محدود وجود داشته كه اتفاقاً با استقبال مخاطبان مواجه شده است. هنوز مجموعه «كارآگاه شمسي و دستيارش مادام» را به كارگرداني مرضيه برومند و نقش آفريني پري اميرحمزه و لوريك ميناسيان را به ياد داريم. اين سريال با اينكه در نگاه اول رونوشتي از سريال خانوم مارپل بود، ولي برومند به خوبي از پس بومي سازي شخصيتها و داستاهاي آن برآمده و آن را تبديل به يك مجموعه شيرين و دوست داشتني از پيرزناني كرده بود كه فعالانه بسياري از مشكلات دوستان و آشنايانشان را حل ميكنند.
متاسفانه اين گونه تجربه ها آنقدر انگشت شمارند كه به سختي ميشود آنها را به ياد آورد. در حقيقت امروزه بازيگران پيشكسوت بايد در درجه اول از حيث اينكه در فيلمنامه نقشي براي كهنسالان وجود داشته باشد خوش اقبال باشند،چه رسد به اينكه در ژانري متفاوت ديده شوند!
همانطور كه گفته شد فيلمنامه و داستان مشكل اصلي مجموعههاي تلويزيوني است. فيلمنامه نويسان كشورمان به خاطر دستمزدهاي پايين ترجيح ميدهند كميت آثارشان را بالا ببرند تا اينكه براي خلق يك اثر با كيفيت دست رد به سفارشات ديگر بزنند. بنابراين اولين قدم براي درآوردن برخي بازيگران پيشكسوت از بن بست شانس، شناسايي و فرصت دادن به فيلمنامه نويسان خلاق و شجاع است.
منبع: افكار نيوز
:: موضوعات مرتبط:
:: برچسبها:
،