| نظرات (0)
اكران «من و شارمين» با بازي نااميدكننده ويشكا آسايش بهانه اين مطلب است. سرنوشت بازيگران مطرحي كه گاهي با انتخاب فيلم هاي ضعيف، مسير را غلط رفته اند.
گاهي همه چيز نويد يك اتفاق خوب مي دهد اما نتيجه برخلاف پيش بيني رقم مي خورد؛ اسم اين «انتخاب شكست خورده» است. گاهي پيش از ورود به مسير، نشانه ها نهيب مي زنند كه فرجام آن، خوب نيست اما به دلايل شخصي كار خودمان را مي كنيم. اسم اين، «انتخاب بد» است.
موقعيت بازيگران كه سرنوشتشان به انتخاب، گره خورده خيلي خيلي حساس است و اگر مواظب نباشند چه بسا از مسير موفقيت دور و دورتر شوند. در سينماي ما بازيگران زيادي هستند كه بعد از رسيدن به جايگاه مطلوب يا بدشانسي مي آورند يا انتخاب هايشان بد است. درباره اولي گريزي نيست اما گاهي به دلايلي چون دستمزد بالا، تجربه نوع ديگري از فيلم ها و… به پيشنهادهايي بله مي گويند كه پيگيران سينما را غافلگير مي كنند؛ مثل ويشكا آسايش در «من و شارمين». چرايي اش را توضيح داده ايم و سراغ سرنوشت چند بازيگر مطرح ديگر هم رفته ايم؛ تاثير انتخاب بد بر كارنامه ها محور گزارش است.
هديه تهراني
بدترين انتخاب: اين هديه تهراني كه با وسواس به پيشنهادها جواب مي داد، با «آبي» اولين انتخاب بدش را رقم زد. فيلم حميد لبخنده نمايشي ضعيف از مسئله تلكه كردن پسرها با ابزاري به نام مهريه بود و تهراني در نقش دختر دغل داستان، فرصت عرض اندام در اين نقش را نداشت.
موقعيت پيش از انتخاب بد: هديه تهراني كلي پيشنهاد خوب داشت اما به آن ها نه مي گفت تا اين كه با «سلطان» مسعود كيميايي وارد سينما شد. بعد از آن در «غريبانه»، «قرمز» و «شوكران» بازي كرد و سينمادوستان مجاب شده بودند كه هديه تهراني هر فيلم و نقشي را نمي پذيرد.
مسير بعد از انتخاب بد: بعد از «آبي» طولي نكشيد كه تهراني در «زمانه» بازي كرد و دومين انتخاب بدش را به ثبت رساند. فيلم حميدرضا صلاحمند قرار بود تصويري از دغدغه جوان هاي جامعه دهه ۸۰ باشد اما فيلم و نقش تهراني به كاريكاتور مي مانست. تهراني خيلي زود متوجه مسير اشتباهش شد و با «كاغذ بي خط» و «خانه اي روي آبِ» جبران كرد. از آن به بعد اگر در فيلم عامه پسند هم بازي كرده، از كف استاندارد برخوردار هستند. هديه تهراني اوج هنرش را در «چهارشنبه سوري» به رخ كشيد و تا الان اجازه نداده روي كارنامه اش خدشه بيفتد.
محمدرضا فروتن
بدترين انتخاب: خاك سرد. اين فيلم را رضا سبحاني ساخته كه جزء كارگردان هاي متوسط سينماست. قصه فيلم و پرداخت آن به قدري ضعيف است كه نه منتقدان به آن روي خوش نشان دادند و نه مخاطبان. تلاش محمدرضا فروتن هم به چشم نيامد و اين گونه بدترين انتخاب او رقم خورد. فروتن از فيلمنامه و سابقه كارگردان پي به فرجام «خاك سرد» نبرده بود؟
موقعيت پيش از انتخاب بد: محمدرضا فروتن با بازي در نقش هاي كوچك وارد سينما شد تا اين كه مسعود كيميايي او را به عنوان يكي از جوان هاي «مرسدس» انتخاب كرد. اين همكاري در «فرياد» و «اعتراض» ادامه يافت و فروتن تبديل به ستاره شد و كمي بعد و به خاطر «قرمز» به سيمرغ رسيد. همكاري با رخشان بني اعتماد، احمدرضا درويش، كيومرث پوراحمد، عليرضا داودنژاد و… از فروتن بازيگري سخت پسند ساخت كه محبوب منتقدان و مخاطبان بود.
مسير بعد از انتخاب بد: «خاك سرد» براي فروتن حكم دست انداز داشت اما از آن به سلامت عبور كرد. كمي كه گذشت انتخاب هاي بد او بيشتر شد و حالا اين بازيگر از روزهاي اوج فاصله گرفته. «پيمان»، «تجريش ناتمام»، «چارسو»، «فصل انار» و «نقطه كور» بدترين انتخاب هاي او هستند. نه كارگردان هايشان پيشينه موفقي دارند و نه داستان ها جذاب است. ملاك انتخاب فروتن روي چه حساب بوده؟
هانيه توسلي
بدترين انتخاب: عاشق. اين فيلم اقتباسي ضعيف از فيلم كلاسيك «آواي موسيقي» است و حتي در فيلمنامه مي توان اطمينان داشت كه نتيجه كار خوبي نمي شود. از آن سو كارگردان فيلم يعني افشين شركت سابقه درخشاني در فيلمسازي ندارد و اعتماد به او كار آساني نيست. توسلي روي چه حسابي ميپذيرد «عاشق» را بازي كند؟
موقعيت پيش از انتخاب بد: هانيه توسلي درست روزي پذيرفت در فيلم «عاشق» افشين شركت بازي كند كه تبديل به بازيگري مطرح شده بود. فيلم هاي «شام آخر»، «شب هاي روشن» و «كافه ستاره» بيش از ديگر فيلم هايش به چشم آمده بودند و براي «شب هاي روشن» از جشن خانه سينما تنديس گرفته بود. بازيگري با چنين پيشينه اي حاضر مي شود در يك اقتباس ضعبف از فيلم كلاسيك «آواي موسيقي» بازي كند.
مسير بعد از انتخاب بد: هانيه توسلي خيلي زود به مسير اصلي بازگشت و در فيلم هايي بازي كرد كه روي «عاشق» سايه انداختند. او پنج سال پس از «عاشق» يك انتخاب بد ديگر هم داشت به نام «مادر پاييزي» ساخته سيروس رنجبر. اين بار هم زود متوجه اشتباهش شد و با «به خاطر پونه»، «دهليز» و البته «خط ويژه» جبران كرد.
• در ميان انتخاب هاي نافرجام هانيه توسلي دو فيلم بيشتر از بقيه خودنمايي مي كند: «مردن به وقت شهريور» و «هفت ماهگي».
ويشكا آسايش
بدترين انتخاب: من و شارمين. فيلم را كه ببينيد اولين سوال اين است: موقع خواندن فيلمنامه چه نكته ويژه اي ويشكا آسايش را براي بازي ترغيب كرده؟ «من و شارمين» قصه اي ضعيف و تكراري دارد و تك شوخي هايش نمي تواند مخاطب را بخنداند. دومين سوال: شخصيت كاريكاتورگونه مينا را كه دختري سخت گير در ازدواج است، پيش تر آسايش به شكل بهتر بازي كرده؛ چه اصراري به تكرار آن است؟ و سومين سوال: بازيگري در حد آسايش به رزومه كارگردان توجهي ندارد؟ بيژن شيرمرز قبل از «من و شارمين» كلي تله فيلم براي شبكه خانگي ساخته كه قبال دفاع نيستند.
موقعيت پيش از انتخاب بد: ويشكا آسايش بعد از درخشش در سريال «امام علي (ع)» سعي كرد به گونه اي گام بردارد كه كارنامه اش مخدوش نشود. آرام آرام به جايگاهي ويژه رسيد و در رديف بازيگران موفق قرار گرفت. دريافت سيمرغ مهر تاييد است بر كيفيت كار او.
مسير بعد از انتخاب بد: «من و شارمين» به تازگي اكران شده و اولين دستاورد منفي اش براي آسايش دلزدگي مخاطبان سينماست. چه بسا اگر بخواهد اين مسير را ادامه دهد و به صرف بازي در نقش يك به امثال «من و شارمين» نه نگويد، شيب كارنامه اش محتوم است.
• «دراكولا» ظاهرا براي آسايش بايد حركت رو به جلو باشد اما نتيجه فيلم رضا عطاران نااميدكننده بود پس به جاي اطلاق عنوان «انتخاب بد» بايد از «انتخاب شكست خورده» استفاده كرد.
ترانه عليدوستي
بدترين انتخاب: راز دشت تاران. قرار بود اولين انيميشن- رئال سينماي ايران فيلم ويژه شود اما نشد. هاتف عليمرداني و محمد لطفعلي كم تجربه بودند و قصه اي كه براي «راز دشت تاران» نوشتند كم ملات. با اين حال ترانه عليدوستي براي بازي در آن وسوسه شد و يكي از نقش ها را پذيرفت. فيلم مورد توجه قرار نگرفت و بازي عليدوستي تبديل به يكي از بدترين هاي كارنامه اش شد. احتمالا تنها ملاك او فرمت فيلم بوده وگرنه كارگردان ها سابقه روشني نداشتند. فيلمنامه پر از ايراد است و تركيب بازيگران در اشل مطلوب عليدوستي نيست.
موقعيت پيش از انتخاب بد: ترانه عليدوستي سال ۱۳۸۸ در «راز دشت تاران» بازي كرد؛ درست هشت سال بعد از «من ترانه ۱۵ سال دارم». او در گام نخست سيمرغ گرفت و مورد توجه عام و خاص واقع شد. در ادامه در «شهر زيبا»، «چهارشنبه سوري» و «درباره الي…» اصغر فرهادي بازي كرد و بازيگر فيلم ماني حقيقي، واروژ كريم مسيحي و رسول صدرعاملي بود.
مسير بعد از انتخاب بد: كمي طول كشيد تا ترانه عليدوستي به مسير قبلي بازگردد. بعد از «راز دشت تاران» در فيلم «هر چي خدا بخواد» بازي كرد كه اين هم جزء انتخاب هاي بد اوست؛ يك كمدي ضعيف از نويد ميهن دوست. انتخاب هاي بعدي او قابل دفاع هستند و باعث غناي كارنامه عليدوستي شدند. سريال «شهرزاد» هم شهرت عمومي او را به همراه داشته است.
فريبرز عرب نيا
بدترين انتخاب: شكلات داغ. حامد كلاهداري در اولين فيلم سينمايي اش قصد داشت حرف هاي مهم بزند اما نتيجه ملغمه اي شد كه نه منتقدان به آن توجه كردند و نه مخاطبان. فريبرز عرب نيا سال ها مشغول بازي در «مختارنامه» بود و بعد از پايان در سه فيلم بازي كرد كه «شكلات داغ» از همه بي كيفيت تر است. نه فيلمنامه و قصه اش جاي دفاع دارد و نه كارنامه حامد كلاهداري. عرب نيا سخت گير دقيقا دنبال چه بود؟
موقعيت پيش از انتخاب بد: نام و چهره فريبرز عرب نيا از زمان «ضيافت» و «سلطان» در ذهن مخاطبان سينمادوست تثبيت شده و «جهان پهلوان تختي» و «شوكران» مهر تاييدي بر توانايي او زد. پيش از آن عرب نيا در چند فيلم بازي كرده بود اما آورده مهمي برايش نداشتند. بعد از چهره شدن به پيشنهادهاي زيادي پاسخ داد كه در ميانشان انتخاب هاي بد، كم ديده نمي شود. مي گوييد پس چرا «شكلات داغ» را بدترين انتخاب او مي دانيم؟ به اين دليل كه زماني در اين فيلم بازي كرد كه با «مختارنامه» شهرتي چشمگير پيدا كرده بود و انتظار مي رفت در انتخاب هاي سينمايي دقيق باشد.
مسير بعد از انتخاب بد: بعد از «شكلات داغ» همه انتخاب هاي فريبرز عرب نيا بد هستند؛ به جز «چ». او در فيلم هاي «خاك و آتش»، «پنهان»، «پرتقال خوني» و «گاهي» بازي كرد كه براي پي بردن به نتيجه آن خواندن چند صفحه از فيلمنامه كفايت مي كند.
مصطفي زماني
بدترين انتخاب: بوي گندم. دلايل متعددي مي توان رديف كرد كه مي گويد «بوي گندم» بدترين انتخاب مصطفي زماني است. حكايت عشق و عاشقي، علاقه دو دوست به برپايي كنسرت، مشكلات كنسرت گذاري و… تكراري است. بدتر اين كه نسبت به نمونه هاي قبلي چند گام عقب تر مي ايستد. از آن سو سابقه كارگردان (محمدرضا خاكي) قابل اتكا نيست و غالب فيلم هاي تهيه كننده (داريوش باباييان) از آثار درجه دوم سينما هستند. با اين شرايط معلوم است بازي زماني با آن موهاي بلند تبديل به پاشنه آشيل كارنامه اش شود.
موقعيت پيش از انتخاب بد: مصطفي زماني با سريال «يوسف پيامبر (ع)» به شهرت رسيد و پس از آن مسيرش را به سمت سينما كج كرد. پيش از «بوي گندم» انتخاب هاي او معقول است؛ مثل «آل»، «بدرود بغداد»، «كيفر» و «قصه پريا» اما به اندازه سريال يوسف پيامبر ديده نشدند و بيشتر حكم تثبيت زماني در سينما را داشتند.
مسير بعد از انتخاب بد: «بوي گندم» دير اكران شد و اين بزرگ ترين شانس زماني است. البته يك انتخاب خيلي بد ديگر به نام «قصه عشق پدرم» (محمدرضا ورزي) داشت كه اين فيلم اكران نشده و بيش از همه به نفع اوست. بعد از اين دو فيلم مصطفي زماني حواسش را جمع كرد. حالا فيلم هاي او اگرچه همگي خوب نيستند اما «آبرومند» هستند.
بهرام رادان
بدترين انتخاب: چهار انگشتي. پيش از اين فيلم، بهرام رادان انتخاب بد دارد اما به دليل تعلق به روزهاي آغاز فعاليت، مي توان از آن ها چشم پوشيد. او روزي در «چهار انگشتي» سعيد سهيلي بازي كرد كه به پختگي رسيده بود. فيلم عجيب و غريب سعيد سهيلي با كاراكترهاي عجيب تر براي رادان جاي هيچ دفاعي باقي نمي گذارد.
موقعيت پيش از انتخاب بد: بهرام رادان خيلي زود تبديل به سوپراستار شد و خيلي زود هم به سيمرغ رسيد. جمع اين ها به نام رادان اعتبار بخشيده بود. او همزمان در فيلم هاي خاصي مثل «گاوخوني» بازي مي كرد و فيلم عامه پسند مثل «تقاطع».
مسير بعد از انتخاب بد: او در فاصله اي كوتاه از «چهار انگشتي» فيلم «سنتوري» را بازي كرد. خوش شانسي بهرام رادان بود كه «سنتوري» با وجود اكران نشدن و به لطف نسخه قاچاق بيشتر ديده شد. بعد از آن چند فيلم خوب بازي كرد اما فيلم هاي بد هم در كارنامه اش سهم پررنگي دارند مثل «يكي از ما دو نفر» و «نقش نگار».
• «سربازهاي جمعه»، «حكم»، «راه آبي ابريشم» و «ترديد» انتخاب هاي كشت خورده، بهرام رادان هستند، فيلم هايي هستند كه مختصات تبديل شدن به اثري شاخص را داشتند اما محصول آن چيزي كه بايد نشد.
منبع: naghdefarsi.com
:: موضوعات مرتبط:
:: برچسب‌ها:
،
خبرنامه پیامکی 
